- sütun
- is.1. arxit. Binalarda və s. tikililərdə mərmərdən, daşdan və s. dən düzəldilən hündür dirək. Sarayın bəzəkli sütunları. – Telli, qıyqacı çadralı başını balkonun sütununa söykəyib baxırdı. S. H.. Rüstəm kişi ikimərtəbəli binanın kərpic sütunundan tutdu. M. İ.. // məc. İstinadgah, əsas, dayaq. <Kəndli:> Ey ağalar, düzünü axtarsanız, hökumətin sütunu biz kəndlilərlə o qantər içində yük daşıyan fəhlələrdir. S. S. A.. Köhnə yaşayışın əsas sütunları yıxıldı. T. Ş. S..2. Qəzetdə, kitabda və s. -də səhifənin yuxarıdan aşağıya doğru bölünmüş hissələrindən hər biri. Müdir cənablarının bu cür tərifi qəzetin bir uzun sütununu doldurub. C. M.. Sabaha çırpınan fikirlərimi; Milyonlar oxuyur sütunlarında. B. V..3. məc. Aşağıdan yuxarıya dikələn, qalxan şey haqqında. Yanğından qalxan tüstü sütunu. – Sütun kimi dikəlmiş bir başdaşı. A. S.. Alovun işığı samovardan qalxan buxara əks edərək, masadan tavana qədər qızıl bir sütun təşkil edirdi. H. N..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.